Geçmişin İzleri
Merhaba, ben Ceren. 28 yaşında, şehrin gürültüsünden uzak, küçük bir dairede tek başıma yaşıyorum. Yoğun bir günün ardından akşamı karşılamak için evime çekildim. Rahat koltuğuma kurulup, içimde huzur dolu bir hisle uzun zamandır okumak istediğim bir kitabı elime aldım. Sayfalar arasında kaybolmuşken, kapının çalındığını duydum ve beklenmedik bir misafirle karşılaştım.
Tam en heyecanlı kısımlardan birini okurken kapının çalındığını duydum. Kimseyi beklemiyordum ve biraz şaşkınlıkla yerimden kalktım. Kapıyı açtığımda karşımda, uzun yıllardır görmediğim dostum Barış duruyordu. Barış, şehir dışında yeni bir projede çalışıyordu ve bu ani ziyaretin sebebini merak ettim. Kalbim hızla atmaya başladı; çünkü Barış, lise yıllarından beri en yakın arkadaşımdı.
Bir an duraksadım. Barış’ı içeri almak istiyordum ama uzun zamandır görüşmemiştik ve onun bu ani ziyaretinin altında yatan nedeni merak ediyordum. Kapıyı açtım ve Barış, sıcak bir gülümsemeyle karşımda duruyordu. “Merhaba Ceren, seni görmek istedim,” dedi. Biraz şaşkın ama mutlu bir şekilde, “Gel içeri, Barış. Nasılsın?” diye sordum.
Barış içeri girdi ve oturduğumuz koltuğa yerleştiğimizde, konuşmaya başladı. “Ceren, sana anlatmam gereken bir şey var. Yeni projeyle ilgili biraz stresliydim ve seni görmek istedim. Lise yıllarımızı hatırlıyorum ve seni hep düşündüm,” dedi. Barış’ın samimiyeti karşısında şaşkınlığımı gizleyemedim.
Barış, geçmişte yaşadığımız anıları hatırlayarak, onunla geçirdiğimiz zamanları özlediğimi söyledi. “Ceren, seninle geçirdiğimiz o harika günleri hiç unutmadım. Şimdi işlerim düzene girmeye başladı ve seni yeniden görmek, eski dostluğumuzu yeniden canlandırmak istiyorum,” dedi.
Barış’ın içtenliğine inanarak, onunla yeniden bağ kurmanın heyecanını hissettim. O akşam, eski anılarımızı paylaştık, geçmişteki maceralarımızı hatırladık. Birbirimizin hayatındaki değişiklikleri ve yeni deneyimleri öğrendik. Bu beklenmedik ziyaretin hayatıma yeni bir heyecan kattığını fark ettim.
Gece ilerledikçe, Barış’la aramızda yeniden güçlü bir dostluk bağı oluştu. Barış, artık daha sık şehre geleceğini ve benimle daha fazla vakit geçirmeyi umduğunu söyledi. Ben ise, yıllar sonra bu kadar yakın bir dostluk kurmuş olmanın mutluluğunu yaşıyordum.