Kahraman Maraşlı Aylinin Hayatı

Eşimi çok seviyordum ama çocuk sahibi olamamak beni derinden üzüyordu. Doktorlara gittik, testler yaptırdık ama bir sorun bulunamadı. Her geçen gün umudum azalıyordu. Kaynanam ve eltim bu duruma sürekli laf atıyor, beni suçluyorlardı. “Senin bir sorunun var,” diyerek beni incitiyorlardı. “Başka bir kadın almalı oğlum.”
Bu sözler kalbimi kırıyordu. Eşim beni teselli etmeye çalışıyordu ama onun da üzgün olduğunu görebiliyordum. Bir gün dayanamadım ve eşime “Boşanalım,” dedim. “Ben seni üzmek istemiyorum. Başka bir kadınla evlenip çocuk sahibi olmalısın.”
Eşim şaşkına dönmüştü. “Asla,” dedi. “Ben seni seviyorum ve senden başka kimseyi istemiyorum. Çocuk sahibi olamasak da bu bizim sevgimizi değiştirmez.”
Eşimin sözleri beni çok duygulandırdı. Birbirimize sarıldık ve ağladık. O günden sonra birbirimize daha da bağlı olduk. Çocuk sahibi olamasak da mutlu bir evliliğimiz vardı.
Yıllar sonra bir mucize gerçekleşti. Hamile olduğumu öğrendim. Doktorlar bile şaşırmıştı. Dokuz ay sonra sağlıklı bir kızım dünyaya geldi. Tüm ailenin mutluluğu görülmeye değerdi. Kaynanam ve eltim bile bana sarılıp tebrik ettiler.
Kızım benim en büyük mutluluğum oldu. Onu çok seviyorum ve onunla gurur duyuyorum. Zor zamanlardan geçtik ama sonunda sevginin ve umudun her şeyi yenebileceğini gördüm.